Terapia taktylna odnosi się do wrażeń odczuwalnych przez zmysł dotyku, ma za zadanie pobudzać ten zmysł. Terapia ta opiera się na podstawowych założeniach neurologii, psychologii, teorii integracji sensorycznej.

Głównym zadaniem tej terapii jest dostarczenie kontrolowanej ilości bodźców sensorycznych w szczególności dotykowych i proprioceptywnych (zmysł odrzucania samego siebie i poszczególnych części ciała względem siebie) w taki sposób by dziecko spontanicznie formułowało reakcje adaptacyjne poprawiające integracje tych bodźców. Stymulacja taktylna może być wykorzystywana jako metoda rehabilitacji i wspierania rozwoju u dzieci z różnymi dysfunkcjami neurologicznymi i zaburzeniami procesów integracji sensorycznej. Może też być wykorzystywana w działalności profilaktycznej, w celu zapobiegania późniejszym nieprawidłowościom rozwoju. Terapia ta może stanowić uzupełnienie innych metod terapeutycznych i usprawniających takich jak rehabilitacja, terapia pedagogiczna i logopedia.